شاید نام عملیات مورفولوژیک گسترش (Dilation) برای شما آشنا نباشد به همین دلیل من این عملگر را به “انبساط مناطق سفید” تشبیه می‌کنم. این عملگر باعث بزرگ شدن یا گسترش مناطق سفید می‌شود. در ادامه در برخی جاها بجای لغت گسترش از لغت افزایش استفاده می‌کنم.
گسترش (Dilation) یکی از دو عملگر اصلی در زمینه مورفولوژی ریاضی است و عملگر دیگر سایش (Erosion) است که معمولاً بر روی تصاویر باینری اعمال می‌شوند. اما نسخه هایی هم وجود دارد که روی تصاویر مقیاس خاکستری (Grayscale) کار می کنند. تأثیر اصلی اپراتور بر روی یک تصویر باینری، بزرگ کردن مرزهای مناطق پیکسل پیش زمینه (به طور معمول پیکسل‌های سفید) است. بنابراین مناطقی از پیکسل های پیش زمینه (سفید رنگ) در اندازه رشد می کنند در حالی که سوراخ های داخل آن مناطق (سوراخ‌های مشکی) کوچکتر می شوند.
کرنل در عملیات مورفولوژیک گسترش
عملگر گسترش در پردازش تصویر دو نوع داده را به عنوان ورودی دریافت می‌کند. اولی همان تصویری است که باید فرایند گسترش روی آن انجام شود. مورد دوم مجموعه‌ای (معمولاً کوچک) است از نقاط، که به عنوان یک عنصر ساختاری (Kernel) شناخته می‌شود. اثر دقیق گسترش مناطق سفید، توسط عنصر ساختار (Kernel) بر روی تصویر ورودی تعیین می‌شود.
برای اعمال افزایش، عنصر ساختاری (Kernel) را در موقعیت مکانی 0 و 0 عکس قرار می‌دهیم. کرنل یک ماتریس است که تعداد سطر و ستون آن باید فرد باشد. اگر مرکز کرنل روی یک نقطه سفید رنگ (نقطه هدف) قرار بگیرد پیکسل‌های اطراف آن ناحیه مورد بررسی قرار می‌گیرد. اگر پیکسل A در همسایگی نقطه هدف وجود داشته باشد و رنگ آن مشکی باشد، رنگ نقطه A به سفید تغییر رنگ می دهد. این عملیات روی تمام نقاط تصویر اعمال می‌شود. درنهایت نقاط سیاه رنگی که در مرز مناطق قرار دارند، دچار افزایش می شوند و به رنگ سفید تبدیل می‌شوند.
عملیات delation باعث اتصال نواحی گسسته می‌شود و همچنین خوردگی‌های تصویر را پر می‌کند. این عملیات اندازه‌ی شیء را بزرگتر می‌کند.